Είναι δυνατόν να υπάρχει ένα αντικειμενικό νόημα σε οποιασδήποτε μορφής βράβευση; Αυτό ήταν μια ρητορική ερώτησις. Ιδού λοιπόν και η ρητορική απάντησις: Μπα. Από που και ως που βιώνει ο νικητής και ο ηττημένος το ίδιο γεγονός με τον ίδιο τρόπο; Από που και ως που το παθητικό κοινό βιώνει ένα γεγονός όπως η βράβευση και το ξεβράκωμα κάποιον μπλόγκερ με τον ίδιο τρόπο που θα το εκλάβει το ενημερωμένο κοινό; Πως θα νιώσω αν βραβευτώ; πως θα νιώσω αν ξεβρακώσουν ένα φίλο μου; Και φυσικά τι νόημα και τι σημασία θα δώσω σε αυτά ανάλογα με την οπτική μου γωνία.
Απαντώ όμως σε ρητορικές ερωτήσεις με άλλες ρητορικές ερωτήσεις πράγμα απαράδεκτο για την ρητορεία αλλά ας μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας που είναι το νόημα των βραβείων. Μπορώ να πω μόνο για το πως εγώ νοηματοδοτώ την διαδικασία αυτή.
Είναι ένα τεράστιο διαφημιστικό κόλπο για το μπλογκ μου που θα μου αποφέρει εκατομμύρια δολάρια.
Είναι μια ευκαιρία να σημειωθούν κάποιες αξίες που πιστεύω πως έχει σημασία να μοιραστώ μαζί σας.
Είναι μια ευκαιρία να σπάσουμε πλάκα με ανθρώπους που προσπαθούν να μας κοροϊδέψουν.
Είναι ευκαιρία να δείξει ο καθένας το αληθινό του πρόσωπο σχολιάζοντας αυτή τη δράση.
ενα νόημα για το κείμενο των βραβείων Ούρφουρσλάαρτ.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
καθε ευκαιρία για ξεκατίνιασμα είναι καλό πράγμα.
Δυστυχώς δεν ισχύει το αντίθετο! Τις καλύτερες ευχές μου στην κριτική επιτροπή για τον νέο έτο!
Σε καλή μεριά τα εκατομμύρια. Τώρα που θα είσαι μεσ'τα πλούτη, μην ξεχάσεις την τίμια φτωχογειτονιά: τον Γιακουμή τον ψαρά, τον Δημητράκη τον λουστράκο, την κοπτοραπτού Ανθούλα που σε αγαπά στα κρυφά από τότε που ήσασταν παιδιά και κόβατε μαργαρίτες και τον μπαρμπα-Αντώνη, τον καλοκάγαθο αμαξά.
Οι βραβεύσεις είναι θαυμάσιο πράγμα. Προάγουν την μακραίωνη καλλιτεχνική ιστορία του τόπου, γνωρίζουν στο διψασμένο κοινό τους αληθινούς στοχαστές της εποχής μας, παράγουν τέχνη και πολιτισμό για να ξαναλάμψει αυτή η χώρα που έδωσε στην ανθρωπότητα τα φώτα της δημοκρατίας.
Επιβραβεύουν τον πνευματικό κάματο των αφανών εργατών της σκέψης και του λόγου, δίνοντας την ευκαιρία στους σπόνσορες να επιδείξουν την βαθύτατη κοινωνική τους ευαισθησία.
Προσφέρουν τα εχέγγυα για ένα καλύτερο αύριο, για έναν κόσμο πιο ανθρώπινο, πιο χαρούμενο. Δίνουν στα παιδιά μας ένα καλύτερο μέλλον, σε πείσμα των ταραγμένων εποχών που ζούμε και της ανάλγητης παγκοσμιοποίησης.
[Τώρα, όλοι μαζί το "Πάτερ Ημών"]
Τουλάχιστον έχουν την ελευθερία λόγου. Όσο δημοκρατική είναι και η ελληνική τηλεόραση :)) Μην ξεχάσεις όμως να αναφέρεις και το ειρωνικό Davos Question του youtube οπού κάποιοι πολίτες θα εκφράσουν τις ιδέες και τις απόψεις τους με βίντεο στην σύνοδο κορυφής! Θα ήθελα κι εκεί να δω απαντήσεις των αρχηγών κρατών :)
Post a Comment