Ο Κάρολος Κούν.

.

Ο Κάρολος Κούν είχε πει ότι η αρχαία Αθηναική κοινωνία ήταν πολύ αυστηρή. Έπρεπε να είναι, γιατί ήταν περιτριγυρισμένη από εχθρούς. Αλλά είχαν έναν μικρό περιφραγμένο χώρο όπου (μετουσιωμένα) μπορούσαν να ειπωθούν τα πάντα. Αυτό ήταν το θέατρο. Έτσι σε μια πόλη που δημόσια απαγορευόταν η βλασφημία υπήρχε χώρος για τον βλάσφημο Αριστοφάνη. Σε μια πόλη που η αιμομιξία ήταν τόσο απαγορευμένη όπου δεν υπήρχε ούτε λέξη για αυτό το αμάρτημα υπήρχε χώρος να μιλήσει ο Σοφοκλής για το άρρητο αρρήτων στον Οιδίποδα ή ο Αισχύλος να μιλήσει με οίκτο για τον όλεθρο που σκόρπισαν οι Αθηναίοι στους Πέρσες. Αυτό ήταν που έκανε τους αρχαίους Έλληνες σπουδαίους.

Πόκα Γιό φάρδενον ράισινγκ

Στην ίδια γεωγραφική θέση δύο χιλιάδες πεντακόσια χρόνια μετά αυτός ο χώρος έχει καταργηθεί. Εδώ πια τα του πολιτισμού ρυθμίζουν άνθρωποι που υποστηρίζουν ότι η τέχνη πρέπει να περιορίζεται από τον νόμο και το κοινό γούστο. Με ένα τέτοιο σκεπτικό γιατί να κάνουμε άλλη τέχνη από τις σπηλαιογραφίες; Άρτια ζωγραφική είναι στο κάτω, κάτω.




.